Maalesef koronavirüs çok değerli kadim dostumuz Dr. Erdinç İnan’ı da aramızdan alıp götürdü. Gerçekten hepimiz için, ülke için çok büyük bir üzüntü ve çok büyük bir kayıp.
Bir süreden beri hastanede gözetim altında olan Ortopedi uzmanı Dr. Erdinç İnan’ın ölmezden bir hafta kadar önce yoğun bakıma alındığına dair haberler duymuştuk. Bu haberlerden sonra “İnşallah Erdinç, bu belayı atlatır ve virüsten yırtar” demiştim ama maalesef o beladan kurtulamadı ve virüsten de yırtamadı.
Dr. Erdinç İnan’la bizler aynı mahallenin çocuklarıydık. Aynı havayı birlikte kokladık, aynı okullara gittik ve aynı kültürel yaşamı paylaştık.
Bizler Akkavuk Sokağı’nda oturuken, onlar da bir alt sokakta otururlardı. Babasına toplum “Çukulat Zaptiye” derdi. Yani birisi Erdinç İnan’ı veya ablası İlkokul öğretmeni Jale Baha’yı anlatırken, “İşte bizim Çukulet Zaptiye’nin evlatları” derlerdi.
Dr. Erdinç İnan da bizim cenerasyonun mücadeleci bireylerinden birisiydi. Bütün okulların, Lefkoşa Erkek Lisesi ile Lefkoşa Kız Lisesi’nin pankartlarla sokaklara döküldüğü, anlamlı pankartlarla “TAKSİM” çığlıkları attığı, İngiliz’in acımasızlığına taş sopayla mücedele verdiği bir dönemin genciydi Erdinç kardeşimiz.
Lise çağlarında okulun bandosunda görev yapardı. Anımsadığım kadarı ile trompet veya trombon çalardı bandoda. Efendi duruşuyla bütün okulun takdirini toplamıştı. İşte o süreçtir ki hayat, onu doktor olmaya yöneltti. Nitekim liseyi bitirince İstanbul Tıp Fakültesi’ne girerek oradan ortopedi uzmanı olarak mezun oldu ve Kıbrıs’a döndü. Eşi rahmetlik Dr. Hürmüs İnan’la üniversitede anlaşmış ve yuvalarını kurmuşlardı. Dr. Hürmüs İnan da göz doktoru olarak adaya dönmüş ve kendi kliniğini açmış bir hanımefendiydi.
Kıbrıs Türkü’nin ilk dalga üniversite mezunlarının ikinci halkasında yer alır Dr. Erdinç’le eşi Dr. Hürmüs İnan. Anımsadığım kadarı ile Kıbrıs’ın ilk ortopedistlerindendi. Rahmetlik Dr. Akan Sonuç’la bu süreci ortopedist olarak götürmüşler ve kendi halkına çok büyük hizmetlerde bulunmuştu.
Yeni ve genç doktorlar geldikçe onun da emekliliği yaklaşmıştı. Savaş yorgunu Dr. Erdinç İnan emekli olunca mutlu yaşlanmanın tadını çıkarırken, maalesef eşini kaybetmiş ve çok yıkılmıştı.
Kendisi ile konuşurken, “Bunlar hayatın gerçekleridir. Bir gün hepimiz bu dünyadan göçecek ve anılarımızı arkamızda bırakacağız” demişti bana.
Son zamanlarda “emekliler kervanına” bir halka olarak Dr. Erdin İnan’la ben ve dahaları eklenmişti.
Hani kafa dengi bir grup derler ya...
“Bir değerler grubu” olarak nitelendirdiğim, çok değerli eski arkadaşlarımın her Salı bir araya gelmeleri zamanı paylaşmaları çok güzeldi. Sonra o grubun arzusu üzerine benimle Dr. Erdinç İnan da katılmıştık. Onunla ve diğer arkadaşlarla muhabbet etmek, memleket gerçeklerini konuşmak, geçmiş yaşanmışlıkları hamur yaparak yorumlamak bayağı zevkliydi.
Yoğunluğum nedeniyle ben pek sık onlara katılamamıştım ama Dr. Erdinç o sürekliliğini idame ettirmişti. Onunla en son buluşmamız, “Tiyatro Eserleri” adlı kitabımı yayınladığım ve onlara takdim ettiğim bir zamana rastlar. Ondan sonra maalesef buluşamadım kendisi ile.
Dr. Erdinç İnan ve onun gibi nice mesleğine ve insanlara hizmet etmeyi kendine görev bilmiş insanlar nedense pek politikaya bulaşmazlar. Her zaman politikadan uzak dururlar ve düzeyli eleştiriler yaparlar. Gerek olumlu gerekse olumsuz. Erdinç’in yorumları özgür bir irade içinde akıp giderdi, memleket meselelerini yorumlarken.
Nedense şu koronavirüs belası onu da buldu ve aramızdan aldı götürdü. Hayat bu kadar mı acımasızdır? Hayat bu kadar mı gaddardır? Evet hayat bu kadar acımasızdır.
Bu süreçte her zaman yorumlar yapmışızdır.
“Şu koronavirüs döneminde bu küçücük adada bulunmamız şanstır” demişizdir. Yaşamsal anlamda dünyanın haline baktığımızda gerçeken ölüm sayısındaki düşüklük, bize şanslı olduğumuzu söyler.
Erdinç kardeşim aşı sürecini yakalayamadan göçtü gitti bu dünyadan ve arkasında çok derin izler bıraktı..
Halkımız onu her zaman efendiliği, topluma verdiği hizmetlerle anacak ve hatırlayacak.
Allah’tan ona gani gani rahmet, yaslı ailesine başsağlığı diliyorum. Yattığın yer cennet olsun sevgili Dr. Erdiç İnan kardeşimin...
