Hayatın hangi alanında olursa olsun en geri olduğumuz, neredeyse hiç başaramadığımız, dahası niyet bile etmediğimiz şey nedir diye sorsam.
İlkokuldan başlaması gereken bir hayat dersi vardır ki, öğretmenlerin köşe bucak kaçtığıdır.
Daniskasını bilmek diye bir deyiş kazandırılmıştır Türkçeye ve kazandıranın daniskasını bilmediği neredeyse hiçbir şey yoktur.
Soralım o zaman, şehir planlamasının daniskası nedir ki İstanbul bu haldedir. Ekilebilir tarıma elverişli arazi miktarı her gün dönümlerce eksilirken, tarımın daniskasını biliyor olmak nereden kaynaklanır.
Ekonomik göstergeler denen şey var ya, hani millet mahvolduk diye ağlaşırken, ekonomi uzmanları ekonomi berbat halde ve her geçen gün daha da kötüye gidiyor derken, yetkilinin ekonominin daniskasını ben bilirim demesi nerden kaynaklanır.
Türkiye böyle de KKTC çok mu farklı.
Aklı başında her Kıbrıs Türkü, Rumların Kıbrıs’ta federasyon İSTEMEDİĞİNİ bilirken, KKTC Başbakan’ının İngiltere’nin federasyonu destekliyoruz açıklaması üzerine, İngiltere’ye federasyonu istemeyen Anastasiades, onu ikna edin demesi gerekirken ‘ İngiltere Rumların arkasında duruyor onları destekliyor’ diye demeç verebilmesinin altında yatan şey nedir.
Bu siyasetiniz sol filan değil olamaz, kendi halkına halk diyemeyen ve sürekli olarak hem de topluluk anlamında toplum diyen bir siyaset olmaz diye uyarılmasına rağmen ‘dediğim dedik’ tavrı ile inadından vaz geçmeyerek neredeyse ‘ küçük olsun benim olsun’ diye de anlaşılabilecek inatçılığın sebebi nedir acaba.
Oynanan maçtan ders aldınız mı sorusu üzerine, imparatorun ‘ ben ders almam ders veririm’ diyerek, ‘büyüklenme Padişahım senden büyük Allah var’ kültürel mirasını elinin tersi ile iterek böbürlenmekle, Guines rekorlarını alt üst edecek ego santrizmin altında yatan nedir.
Parti tüzüklerine, parti üyeleri parti adaylarına oy ve parti politikalarına destek vermekle mükelleftir diye madde koyabilmenin, bu kadar hegemonik olmanın sebebi nedir acaba.
Nasreddin Hoca gibi bir eşsiz kişilik yetiştirmiş bir kültür nasıl bu hale geldi.
Bilindik fıkralarından, deyişlerinden biri de ‘ kabahat samur kürk olsa kimse giymez sırtına’ değil midir Koca Hoca Nasreddin’in.
Hayatın hangi alanında olursa olsun iyi işler, fikir danışılarak, yardım kabul ederek, başka düşüncelerin varlığını ve doğru olabileceğini kabul etmekten geçmez mi.
İnsanlar birlikte başarırlar eğer ortada bir başarı varsa.
Hoca Nasreddin’in, düşeceksin. Çünkü bindiğin dalı kesiyorsun, demesi niyedir acaba.
Evet sevgili okuyucu yoksa bizim, hayatın her alanında hem de en iyi bildiğimiz şey eleştirmektir.
Bilmediğimiz ve niyetlenmediğimiz şey de ÖZELEŞTİRİ midir.
Evet öyledir
