20
Suyla çıktı kozasından
Kelebek tuzla yoğurdu kumu
Deniz
ve aktı sesini dalgaya
oynak cilveli
durdu muydu raksa
Söylerdi söylenmeyeni
sonra şarkılar ve rüzgâr
21
Yıkandım dedi
Sularınla şiir döktü ağzıma
Ağzından
ötüşüyle
Çırpıp kanatlarını kondu
ağacım ben
Yorgun olunca coşkun taşkın
ya da hüzünlü
Gel çiçek döşedim dallarıma
22
Günün ardı tuzak ve tezgâhında karanlığın
Pusu.
Yüreğini örtme sen
Aç bırak
sesine rüzgârın
akarına suyun
Çingenesin alıal mormoru
Nefesin şiirdir ağzıma
Es sevindir çocukları kuşları
23
Ordaydın
Anayurdunda hayatın
Göğsümtarlasına
Gökkuşağının içinde
Aç bekledim
susuz
Cansuyundan bir
Yudum
Temizim pirü pak
Sonra sombahar
24
Karanlığıma akanSuyla
uyandım
ÖfkemeUzandım
Sevdan çıktı saklısında sesi
Kuş şakıdı
Göğsümü çiçekledi
Öylesi bir daha Görülmedi
Yazdakışta güngecede
karaltında
Yangında
Nar
Yarılır
Kanar
