Kim vardı ne
Şeyden önce ve kimden
Dağ dağın ardı sıra ve suyun
Su
Eyyyy
Su
Ve sen ki
Sensin dağdan evvel sudan ve öncesinde ezelin.
2.
Sabah dedi
Koruyla yakıp
Kendini
Güneşten önce
Ve zifiriden evvel o
Vardı.
Işığıyla canın, TOPRAK toprak ve topraktı
Göğsü tarla buğdaya emeğe tere ve tuza
Ve tohum ilklerin ikincisi korundan sonra canın
“ölür ise ten ölür can ölesi değil”
Dedi ve dokudu kilimini
Sevdanın nurun şefkat ve rızkın
bağrından kaldırıp rüzigârı yedeğinde sabır ve tevekküle
kurdu dağlarını.
Ovayı kardeş etti ovaya ve kattı tuzu suya
Ağladı deniz etti.
Balığını halk etti (siz neden sonra olta ürettiniz uyup hainin iğvasına).
3 /
Aslolan ki
Niyettir
Uçmaktır kuşun iradesi
Akmak suyun
Yakan od’dur karanlığı sabaha
Kimdir peki sahibi
Yerlerin ve göklerin terin tuzun
Somun ekmeğin nar gibi kızarmış göğsünün alevi
Ne.....
Manâ’dır dağıdağa dalıdala kavuşturan
Ve göçen kendinden varmak için
Ezelde ve ahirde özüne
Dört bucak yedi iklim
Renk ki ahenktir dalda dağda
ikimiz hayatın güller açan dalıyız kendini kavuran aşkın engin denizinde
Özündürsözünözü kelâmın hası ..
Kuşan şarkını
Ve şakı
