İnsan neyle yaşar ;

Anası vardır onunla yaşar,  geçen günden gelen güne ipek dokur elleriyle anası

İnsan neyle yaşar ;

Babası vardır onunla yaşar, gölgedir güneşte ve ocak sıcaklığı soğuklarda

İnsan neyle yaşar ;

Kardeşleri vardır onlarla ; el verip ele oyunda işte dayanarak sırt sırta

İnsan neyle yaşar ;

Sevgilisiyle ; ince maraz, ince sevinç çoşku ve zulada huzur

İnsan neyle yaşar ;

Eşiyle yaşar, soyut yastığında hayatın bir ömür

İnsan neyle yaşar ;

İnsan çocukları ile yaşar, aşsınlar diye dağları, yırtsınlar karanlığı

İnsan neyle yaşar ;

Çekirdek biriktirmiştir tohuma, ekmek için yaşar, iki kök de menekşe hercai bir sap karanfil nane

İnsan neyle yaşar ;

Kelâmı vardır yıllarca biriktirdiği kelimeler cümleler ile

İnsan neyle yaşar ;

Gözleriyle, bakmak için gözlerine, elleriyle tutmak için ellerini

İnsan neyle yaşar ;

Suyla yaşar insan, akmak için, dağla yaşar aşmak için, esmek için rüzgârla.

Yırtmak için karanlığı yaşar insan aydınlık gülüşü ile çocukların.

Neyle yaşar insan ;

Kendisiyle yaşar insan sevdikleri için, yarın gülebilsin oynayabilsin diye her dilden çocuklar