Bu gün, hayata tabiata, sanata, dostlara ateşe suya toprağa çamura saygı ve sevgi ile VOUNOUOS u yazdım
Karanlıktı.
Karanlıktı zifir
Evveldi karanlık
Zifirdi.
Toz ve alev
Tozdan ve alevden top
Sürdü karanlığın içine
Kırdı hükmünü.
Tozdu ateşten
Milyarlarca yıl sürdü
Yırtılmıştı karanlık ve alev.
Alev ateşe döndü
Ateşti sesin sahibi
Ses kendini yazdı ateşe
Ve soğudu kayaya taşa
Toza kesti sonra toprağa
Ve su dedi ateş.
Toprak toprak ve topraktı
İçti içti suyunu
Çamura kesti ateş.
Canın serencamı başlıyacaktı
ALDI ATEŞ
Ateşim ben alevden üflenen kıvılcımdan
Hani ten içre olan tenden
Tin olan evvelden
Yanmak için yar ile
Yaren olmak için inceden derinden
Yârin bakışı ile çakan şimşeklenen
Yanan ve yakan herşeyi
Önceden önceden
ALDI SU
Suyum ben
Aziz
Zamanlar öncesinden
Suyum
Hani çektiğiniz yerin derininden
En derininden
Ve arşın engininden
Toplan bulut bulut
Ve yağan
Toprağınıza
Milyar milyar yıl öncenizden.
Aktığımdır derine masal
Ve yırtıp kayayı çıktığım masal
Öncenizim ben
Tanrıçanın kendisi
ALDI TOPRAK
Evinizim
Arştan inen kor alevin
Ve damla damla biriken bulutlarda suyun
Açtım kollarımı gel dedim
Geldiler
Ateşle su oldular
Bağrımı yaktılar söndürdüler soğuttular
Buz kestim
Sonra kaya taş oldum suyla seviştikçe sonra toz
Soğudum suylan
Kendimi buldum
sudan.
Çamur oldum
ALDI İNSAN
toprak dedim su dedim
emek dedim
aşk
dedim
toprak sıcaktı
arındı deniz tuzundan buharla
yağdı toprağa
YAĞMURRRR
dedim
çamur dedim insan ve yoğurdum
yoğurdum
kerpice
karıp suyla samanla
emekle aşkla
aldı insan
karanlıktı zifir
sular da karanlıktı, köpürüyordu
bin yıl sürdü on bin yıl milyon yıl karanlık milyon yıl köpük
ay aydı, aylasından sular aydınlandı
duramazdım suda
yüzdüm önce yüzdüm yüzdüm yüzdüm
yürüdüm sonra
bastım toprağa
gün karşıladı beni ve ağaç ot.
Zeytin mersin ve defne
Onlar vardı önce ben sonra
Kaldırdım
Kaldırdım başımı baktım.
Baktım.
Baktım ufka
El verdim ufka bakıp ele
Tutuştuk elele
Ve tutuşunca biz tutuştu ateş bize birlik.
Hamd ettim toprağa ateşe suya
Hamd ile yoğurdum
Göz baktıkça gözüme
Şekillendi elimzde çamur şevkle
Yaktık ateşini çamurun
Ve doğrulduk dünden güne yarına
Vuno da doğduk toprakla ateşle suyla
Hamdık piştik insan olduk vardık dostun yanına
