Öğretmen sendikalarının ve kendini ilerici, solcu, devrimci olarak tanıtan öğretmenlerin itiraz edeceğini bile bile yazıyorum.

KKTC Eğitim Bakanlığının savsaklama hakkı olmayan ve fakat yıllardır da savsaklanan birinci ve hatta en hayatı görevi,  kaç öğrenci olduğuna bakmaksızın her köyümüze ilkokul açmak, yapmaktır.

Bir devletin kendi vatandaşı olarak doğmuş çocuklarını taşımalı eğitime zorlaması, o devletin devlet olması konusunda eksik kalması anlamına gelir.

Her KKTC vatandaşının, seçme ve seçilme, vergi verme hak ve sorumlulukları olduğu gibi doğduğu,  yaşadığı yerde ilk eğitimini alma hakkı da vardır.

Kimse,  şehir okullarının olanakları köy okullarında yoktur gibi saçma sapan bir bahane yaratmasın.

Devlet ve halk, devlet ve millet her okulu merkezi okul dediğimiz okullarla ayni olanaklara kavuşturmakla yükümlüdür.

E,  o kadar branş öğretmeni yok demeyin sakın.

Köylerden küçücük çocukları şehir okullarına taşımaktan çok daha kolaydır branş öğretmenini Salı gün Beylerbeyi ilkokuluna, Çarşamba gün, Ötüken ilkokuluna taşımak.

Devlet,  köy okulu merkezi okul ayrımı yapmaksızın her ilkokula ayni ve güncellenmiş olanakları sağlamakla yükümlüdür.

Arkasından 4-5 köyün ortaokulunu yapmak gelmelidir.

Yaşadığı yerde, köyünün yaşamına da katılarak ve onunla eğitilirken köyünü de eğitecek çocuk ve gençlerin yetiştirilmesi konusunu ciddiyetle ele almalıyız.

197 bin seçmeni olan KKTC de bunlar aşılamayacak sorunlar değildir.

Ve artık çocuklarımızın doğup yaşadıkları yerin özellikleri ile yetiştirilmesi ve o yerlere kendi sevgilerinin mührünü vurmaları gerektiğini anlama zamanımız gelmiş geçmektedir.

Doğduğu köyde 5 yaşından itibaren, saat 17 den sonra dönen bir çocuğun 18 yaşına geldikten sonra o köyü kendi yaşam alanı olarak benimsemesini bekleme hakkımız yoktur.

Memur anne ve babalar da itiraz edeceklerdir ve fakat o itiraz da kendi konformist yapılanmalarının itirazı olarak kalmalı ve çok da ciddiye alınmamalıdır.

Peki,maarif kolejleri dediğinizi duyar gibiyim.

Bütün okulların kalitesi yükseltilirken maarif kolejleri de daha da geliştirilmeli ve ayrıcalıklı yerlerini korumalıdır.

En başarılı öğrencilerin devam edecekleri o tür okullara her zaman ve her halkın, her devletin, her öğrencinin  ihtiyacı vardır.

Ve hiçbir çocuk doğduğu köy dışında bir ilkokula kayıt yaptıramamalıdır.