Fransızcadan gelen bir ( Anlamı toplu bir vucut halinde Avrupa Birliğinin yasalarının, kurallarının, ilkelerinin, özelliklerinin, hedeflerinin, öncelikli değişmez temel yasaları ile normal içtihat yasalarının uyumlu bir şekilde çalışmasını ön gören, bir terimdir). Acquis dinamik, sürekli gelişen, toplumların, Üye Devletlerin ihtiyaçlarına Cevaz veren , tüm Üyelerin kabul edip uygulamakla mükellef olduğu mevzuatlardır.
Peki bunu niye yazdım... Sayın Erdoğan Naim beyefendinin yine bu muteber gazete yazdığı
( 28/02/20014 tarihli ,Ekonominin de tartışma zamanı geldi) yazısına istinaden ayni fikir de olduğum için, çok doğru bulduğumdan dolayı , Ekonomimizi tartışmamız zorunlu ve kaçınılmaz oluşundan.
İlk önce Ekonomiyi bir tarif edelim...
Ekonomi İnsan gücüyle elde edilen, tarımsal ve sanayi ürünlerinin iç ve dış piyasada pazarlanmasıdır... Çok basit oldu değilmi? Keşke herşey o kadar basit olsaydı...
ARZ ve TALEB
Ekonominin en önemli kurallarından biri Arz ve Taleb kuralıdır. Kısaca bu ne demektir. Üretiğiniz malın, talebi olması gerekir. Yani alıcısı...
Peki Arz nedir? Talebi olan malı üretmektir...
Peki üretim yaparken nelere ihtiyaç var. İş gücü, finans, ürün desteği,Pazarlama ve Transportation...
Şimdi ilkönce bugün Tarımsal ürünlerimize bakalım... KKTC nin Tarım sektörüne baktığımızda en çok göze çarpan ürünlerimizin başında NARENCİYE gelir, sonra patates ve enginar üretimi...
Narenciye sorunlarımızın başında finans, pazarlama ve taşımacılık gelir. Bu sorunları yıllardır çözemedik. Tabii ki SAYIN ASİL NADİR BEYEFENDİNİN DEVRİ hariç. Asil Bey finans, pazarlama ve taşımacılık sorununu çözmüştü. İstenilen kalitede mal üretebiliyormuydu? Cevap Evet... Peki şimdi, hangi durumdayız? Kalite düşük, AB de satılabilen, pazarlanabilen ürünümüz çok az. Finans konusunda Narenciyeci ne durumda, istenilen AB kalitesi varmı? Pazar varmı? Taşımacılık nasıl yapılacak?
İşte Acquis buna Cevaz veriyor... Ancak siz AB den israrla ve inatla isteyeceksiniz. İstenilen kalitede ürün yetiştirebilmeniz için maddi ve eğitimsel destek. Üretilen kaliteli ürünün tamamının satışının garantisini...
Acquis communautaire.
The term is most often used in connection with preparations by candidate countries to join the Union. They must adopt, implement and enforce all the acquis to be allowed to join the EU.
Acquis communautaire sıkca Aday ülkelerin Avrupa Birliğine hazırlanmaları ,katılmaları için kullanılan bir terimdir. AB ye uyum sağlamak,yasalarını geçirmek ve fiili olarak uygulamak ve Acquis kurallarına katılım için izin vermek mecburiyetindedir.
Eeeh çok güzel... sayın AB yetkilileri. Siz bizi HAZIRLADINIZ MI? HAYIR...
PEKİ NE YAPTINIZ?
İşte Sayın Aslan Menğüç beyefendinin 03/03/2014 ki yazısında ( Kısa Yol )
AB ülkeleri, o Avrupalılara özgü uyanıklılık çerçevesinde, çok az bir yatırımla azami kazanç elde etmeyi başarabilme dürtüsüyle Kıbrıs Türkü’ne “Yardım ediyor,” gibi görünmeyi başarıyor.
Türkiye’nin yatırımları karşısında pire gibi kalması AB ülkelerini hiç sıkıntıya sokmuyor.
Yollar, ayrımlı yollar, KKTC’ye yatırımı gerektiren her türlü kalemi AB değil, Türkiye yapıyor.
Ama birkaç köyde, yolları, köyün duvarlarını Türkiye örüyor. Köy merkezindeki 200 metrelik yol AB finansmanı ile yapılıyor.
Şimdi Sayın yazdığı Ekonomik gerçeği kim inkar edebilir ki?
O zaman Avrupa Birliği ne yapmalı? Bir defa BİZİM EKONOMİK OLARAK ETİMİZ NE BUDUMUZ NE?
ÜRETİĞİMİZ MAL NE TÜRKİYEDEKİ NEDE AVRUPADAKİ BİR SUPERMARKET ZİNCİRİNE YETER... BIRAKIN BİZDE MALIMIZI SATALIM BE KARDEŞİM.. NE OLUR YANİ ( Kabaca Kıbrıslıca).
Sayı AB yetkilileri Adalardaki Tarımla uğraşan kesimler MSME dediğimiz Micro küçük işletmelerdir. Çoğu zaman aile Reisi tarafından idame ettirilir ve sırf ekmek parası kazanmak için sürdürülür. Ancak Ada ekonomisine katkısı hem iş alanı olarak hemde toplam üretimde çok yüksektir. İşte bu gerçeği göz önünde tutmadan AB projeleri hiç bir işe yaramaz. AB prjelerinden faydalanmak için istenilen ön finansal katkı bu kesimler için çok zordur ve maddi sıkıntılar yaratır. Destek eğitimden sonra hibe olarak verilmeli ve katkı payının bu kesim için % 10 olması gerekir.
Quality standars
AB nin kalite standartaları yeşil sebze ve taze meyve üretiminde I-II-III klasmanda değerlendirilir. Bu klasmanlar her ürüne tabi değildir. Ancak o kadar yüksektir ki, domatesin hacminden, renginden tutunda, salataliğın boyuna kadar herşey standarda uygun olmalıdır. Haa siz gelişi güzel ilaç mı kullanırsınız, hormonmu kullanırsınız. Onun cezasıda çok büyük ve bir daha malınızı almazlar.
AB piyasasındaki dengeyi sağlamak için getirilen bu kurallar, üretim fazlası ıskarta malın iç piyasada tüketimini sağlar. Ayni zamanda fiyat dengesi oluşturur.
Narenciye konusunda yalnız Ak Deniz ülkelerinde yetiştirilen bu ürün için özel primler verilmiştir.
1- Penetration premiums. ( Marketing premiums) Pazarlama primleri
Size Narenciye ürünlerinizi başka AB ülkelerinde yaptığınız satışlara göre verilir.
2- System aids
AB nin uygun gördüğü Lemon, Mandarin ve Clementine türlerinin AB standatrları tahdinde yetiştirilmesi içiin doğrudan üreticiye verilen primlerdir.
Ayrıca Narenciye bahçelerinin yeniden aşılanması ve ürün tazelemek için primler verilir.
Bunlar kağıt üzerinde çok güzel şeyler ancak uygulamada birçok sorunlar getiriyor. AB nin Kuzey kısmında ki Ülkeler çok daha fazla yardım alırken, Kıbrıs gibi, Yunanistan, İtalya, İspanya çok daha az yardım alıyor. İkinci bir sorun Co-efficent hesaplamaları dolayısıyle ortaya çıkan anomalilerdir. Örneği İngilterede yetiştirilen Golden Delicious tipi Elmanın Co-efficient ortalaması çok yüksek olduğundan Cox Elma daha az üretilmiş ve bu Cox Elma üreten üreticilere zara vermişti. Sizin anlayacağınız, şayet şu kadar Grapefrut üreteceksiniz derlerse siz o kadar üretmek mecburiyetindesiniz. O zaman Portokal üreticileri ancak kendilerine tanınan oran nisbetinde üretim yapabilrler.
AB liğinin Gıda ve Tarım politikaları üzerinde yazılacak o kadar çok şey varki bunlar uzmanlık alnlarıdır. Size tavsiyem en azından değerli Akademist Meslektaşım Sayın GUY WİLKONSON un , (Reading Unİversİty) Simon Harris ve Alan Swinbankla müşteek yazdığı kitabı almanızdır.ISBN 0 471 10261 x THE FOOD AND FARM POLICIES OF THE EUROPEN UNION.