Hoca köyünde bir cuma namazına katılır Müminler cami avlusunda bekleşmekteler Bir telaş içindeler sanki, fısïldaşïyorlar .
Meğer caminin hocası ile ilgili Bu olanlar... Nasrettin Hoca iyice meraklanmış konuşmalara.. Eyvah köyün imamı çok hasta Bu yüzden gelememiş Cuma namazını kıldırmaya.
Derken farketmişler Nasrettin hocayı Cami avlusunda. Düşünmüşler niçin kıldırmasïn namazı Nasrettin Hoca. Ha o hoca,ha bu hoca.
Bu fikri müminler çok beğenmişler de, Hoca tutturmuş kendini müdafaaya Şöyle ki hiç bir zaman böyle bir namazıKıldırmmamïştır õmrü boyunca Ama müminler daha ağır basmış bu münakaşada Baktı ki bizim hoca çaresiz, olmayacak, Başlamış namazı kıldırmaya, Becerebildiğince hocaİşler çok iyi gidiyordu ki beklenmedik bir an ,Kötü talih girmiş araya.Tam secdeye varırken Yellenmiş hoca.
Çok utanmış ve bu utanca Dayanamıyacağını anlıyarak Karar vermiş köyünden uzaklaşmaya On yıl geçmiş ki aradan Artık dayanamamış köyünden uzak kalmaya Ani bir kararla vurmuş dağarcığı omuzuna...
Tutmuş köyünün yolunu büyük bir hasret ve merakla Köyünün ta başında bir çeşme bulmuş Ve yol yorgunluğuyla içmiş suyunu kana kanaDaha önce olmayan köyünün çeşmesindenVe tam derinden biroh çekerkenSormuş çeşme başındaki kişilere Bu çeşme ne zaman yapıldı diye Büyük bir merak içinde.
Demişler ki oradakiler Vaktiyle namaz kıldırırken Yellenmiş olduğudan utanarakKõyū terkettiği zamanYapılmış bu çeşme hocanın adına Ve bu söz ūzerine aynı utancı.
Tekrar yaşayarak zavallı hocaMadem tarih olmuş bizim yellenmeKarar vermiş bir daha Dönmemeye köyüne