Hazır herşey yolunda giderken bir gün. Çıkıverir Azrail , Temel’in karşısına, Der ki bizim Temele, Haydi aslanım ecelin geldi,sıra sende… Ruhunu ayırmalıyım bedeninden, Az bir zamanın kaldı, veda etme adına , Başlayıver dua etmeye…
Derken bizim Temel başlamış Azraille, Pazarlık etmeye… Sürmüş bu can pazarlığı Uzunca bir süre….
Sonunda anlaşmışlar Temelin ecelini uzatmaya, Birkaç seneye.. Gel gelelim hazır dostluk kurmuşken Azraille Bir kurnazlık tasarlamış ecelini uzatmak için, Daha ilerilere…
Pilotluk kursuna katılmış , Ardından da başlamış Pilotluk mesleğini sürdürmeye… Düşünmüş de bir yandan, Yedi kat gökyüzünde Azrail nasıl düşer ki peşine. Ne var ki umulanın tersine,Azrail canavarı bir gün ansızın Ulaşmış zavallı Temelin Kaptanlık köşküne…
Ardından can pazarlığı başlamış yeniden. Hararetli bir şekilde devam etmeye… Ve en nihayet Temel pazarlığın son kozunu, Oynamak niyetiyle şöyle der Azraile, Ben uçağın tek kaptanı Temel, Sen canımı alırsan eğer geriye kalacak, Üçyüz yolcudan ne haber, Onların günahları ne?
Ve sonunda Azrail. Beklenmiyen cevabını verir Temele,Ben az mı uğraş verdim eceli gelmiş üçyüz yolcuyu Bir araya getirmeye....