Kafka’nın o ata sarılması niye önemsendi.
Öncesinde Kafka’nın ve sonrasında binlerce insan daha bile beter duygularla sarılmıştır atına / atlara.
O halde niye ille de Kafka.
Kafka’nın kendisi bir kafkaesk miydi. Değildi büyük olasılıkla.
Benzeri kuşkular Sigmund Freud için de geçerli bende.
Bırakın bir bilim adamı olmayı, psikanalitik teorilerinin kurucusu olmayı, Sigmund Freud o teorilerin nesnesi olma kapasitesi içinde kıvranan bir kişilikti.
Kendini bir sabah hamamböceği olarak bulmak neyin nesi kimin fesidir.
Niye kültür tarihinde neredeyse her bir insanın bir sabah kendini hamam böceği olarak bulması Kafka’dan sonra bir şart olarak konmaktadır entellerin önüne ve onların marifeti ile de herkesin önüne.
Ömrü hayatında Yunus Emre söyleyişlerinin derinliğinden mahrum kalmış batı dünyası nasıl olur da gelmiş geçmiş en önemli diye dayar insanlığın kültür edebiyat ve ruh dünyasına William Sheakespeare’yi.
İnsan kendi serüvenini yaşama konusunda niye hür bırakılmaz.
Mahabarata destanını yazmış yaşamış bir kültürel geçmiş niye batı kaynaklı sonradan görmüşlüğe kurban edilmek istenir ve bu dayatılır.
Eti ve Sümer uygarlıklarında, o coğrafyalarda yaratılan destanlar hangi ölçütlere göre William Shakespeare kadar önemli ve öncü değildir
Bütün bir yirminci yüz yıl İngiliz şiirini toplasak bir tek Nazım Hikmet’in yarısı kadar bile etmezken ve hayat ile yaşam arasındaki doğrudan ilişkiyi hiçbir batılı edebiyatçı / şair Orhan Veli ya da Japon haiku-ları kadar estetik ve çarpıcı olarak kuramamışken niye ve neden dayatılıyor insanlığa batının edebiyat ve sanatı öncüdür ve önemlidir diye.
Kim ve hangi pertavsızla ölçmüş de Picasso’yu da soyut sanatın öncüsü olarak kabul ve ilan etmiştir Afrika maskları heykelleri dururken
Ahh insanlık ahh.
Hangi ressam ya da heykeltraş mağara resimleri kadar soyutlamıştır ve somutlamış günceli.
Ne demişti ulu Karacaoğlan ‘‘ kim var idi biz burada yoğ iken ’’
İnsan ve insanlık kendi atasıdır ve her kişi kendi serüvenini yaşar.