Feodal yaşamda, Fakirlik vardı Dahası kölelik vardı Hatta otoriter yönetimler vardı Siyasal sosyal yaptırımlar baskındı....
Bunun paralelinde cezalar da çok ağırdı. Üretim nerdeyse üretene yetecek kadardı. Kendi yağlarıyla kendi ciğerlerini kavurma deyimi bu dönemin ekonomisini anlatmaktadır kanımca.
Eşit bölüşüm olmasa da, Ürettikleri ekmeği paylaşmasını biliyorlardı. Bu devrin insanları .... Paylaşımın muhabbetini yaşamaktaydılar.
Ve mutluydular Yaşamlarına egemen olan paylaşım alışkanlığı mutlu oluşlarının en önemli nedeni idi.
Daha sonra ekonomi biçim değiştirdi: Evrim oldu ekonomide.Sanayi devrimini yaşadı batı toplumları. Tedricen tarım yerini sanayiye devrediyordu.
Toprakta çalışanlar fabrikaların kurulduğu şehirlere, Akın aķın göç ediyorlardı. Köylerden şehirlere yoğun göçler kaçınılmazdı. Rekabet sanayinin körükleyici unsuru olmuştu yeni düzende.
Bu gelişmelerle üretim fersah fersah artıyordu. Dış satımın gerekliliği artık kaçınılmaz olmuştu. Böylece ârtık ekonomi kapalılıktan çıkarak, Uluslararası ilişkilerin odağına yerleşiyordu.
Bütün bu olumlu gelişmeler paralelinde yeni çağın insanı hala üretim paylaşımı açısından burjuvazi düzeni aramaktaydılar.
Çünkü üretim paylaşımında eşitlik kavramıyara alıyordu.Toplum mutlu yokluktanMutsuz varlıklılığa terfi etmiş gibi görülmekle beraber bunun bedelini mutsuzlukla ödemeye talim oldu.
Kapitalist düzende ne yazık ki mutluluk değil Sadece zenginleşme hedeflenmektedir.
Bu da maalesef toplumun yeni sınınıflaşması nedeniyle dengeli paylaşıma olanak vermiyordu. Bu dengesizlik gelecekte vuku bulacak sınıfsal çatışmalara yol açacaktı Sınıfsal toplum düzeni her zaman insanın eşitlik idealini gerçekleştirmekte yeterli olamıyordu.
Bu nedenle de daha zengin olma şansı sağlamasına rağmen, Kapitalizm eşitlikçi olmadığından çoğunlukla beğeni kazanmamıştır. Feodalizme kısmi dönüşle, Yeni bir düzen gelebilir mi dersiniz Niye olmasın ki Diyalektik mantık da Bunu emretmez mi?