Şair Gürgenç Korkmazel’in, 2013’te Mısır’da geçirdiği trafik kazasında yaşamını yitiren Kıbrıslı Rum şair arkadaşı Niki Marangu’ya ‘vefa borcu’ olarak nitelendirdiği proje, pandemi nedeniyle biraz gecikmeli de olsa hayata geçti. Niki Marangu’nun, 34 şiiri ve bir öyküsünden oluşan “Karşı Kıyıya Geçenler” adlı kitap, Işık Kitabevi Yayınları tarafından yayımlandı. Kitap, Türkçeye, Gürgenç Korkmazel ve Ahmet Yıkık tarafından birlikte çevrildi. Kıbrıslı Türk sanatçı ve yazarlarla yakın dostluklar kuran Niki Marangu’yu kitaba, çevirileriyle katkı koyan eleştirmen Ahmet Yıkık, şu sözlerle tanımladı: “O, yüzü daima tarihe dönük bir şairdir. Titiz okumalar, uzun seyahatler sonucunda elde ettiği tarihi bilgileri; geçmişte yaşamış önemli/ünlü ya da önemsiz/sıradan insanların bilincine inerek yansıtmasını çok iyi başarmaktadır. Onun, tarihi anların eskizini çizmekte ve gözlerinin önünden akıp geçen ‘an’ı kayda geçirmekteki hüneri takdire şayandır. Görünüşte yalın bir hikâye gibi başlayan şiirlerinin finalleri oldukça etkileyicidir; çünkü okuru hayretler içinde bırakan ve gözünde canlandırdığı sahneyi de muhtemelen hiç unutmamasını sağlayan, işte bu çarpıcı finalleridir şiirlerin. Ayrıca, Marangu’nun şiirlerinde yoğun olarak işlediği temalardan birine vurgu yapmakta yarar var sanırım: İnsanın faniliği. Bir yolcu olduğunun farkındaydı Marangu bu dünyada, bu bilinçle yazdı 2013 yılına kadar ve onun yolculuğu boyunca duyduğu yoğun hazzı tatmak isteyen okuyucularına da oldukça leziz şiirler bırakarak tamamladı yolculuğunu…” Niki Marangu’nun, 34 şiiri ve bir öyküsünden oluşan “Karşı Kıyıya Geçenler” adlı kitap, Işık Kitabevi Yayınları tarafından yayımlandı. Kitap, Türkçeye, Gürgenç Korkmazel ve Ahmet Yıkık tarafından birlikte çevrildi. Kıbrıslı Türk sanatçı ve yazarlarla yakın dostluklar kuran Niki Marangu’yu kitaba, çevirileriyle katkı koyan eleştirmen Ahmet Yıkık, şu sözlerle tanımladı: “O, yüzü daima tarihe dönük bir şairdir. Titiz okumalar, uzun seyahatler sonucunda elde ettiği tarihi bilgileri; geçmişte yaşamış önemli/ünlü ya da önemsiz/sıradan insanların bilincine inerek yansıtmasını çok iyi başarmaktadır. Onun, tarihi anların eskizini çizmekte ve gözlerinin önünden akıp geçen ‘an’ı kayda geçirmekteki hüneri takdire şayandır. Görünüşte yalın bir hikâye gibi başlayan şiirlerinin finalleri oldukça etkileyicidir; çünkü okuru hayretler içinde bırakan ve gözünde canlandırdığı sahneyi de muhtemelen hiç unutmamasını sağlayan, işte bu çarpıcı finalleridir şiirlerin. Ayrıca, Marangu’nun şiirlerinde yoğun olarak işlediği temalardan birine vurgu yapmakta yarar var sanırım: İnsanın faniliği. Bir yolcu olduğunun farkındaydı Marangu bu dünyada, bu bilinçle yazdı 2013 yılına kadar ve onun yolculuğu boyunca duyduğu yoğun hazzı tatmak isteyen okuyucularına da oldukça leziz şiirler bırakarak tamamladı yolculuğunu…”