Sabah dedi
Koruyla yakıp
Kendini
Güneşten önce
Ve zifiriden evvel o
Vardı.
Işığıyla canın, TOPRAK toprak ve topraktı
Göğsü tarla buğdaya emeğe tere ve tuza
Ve tohum ilklerin ikincisi korundan sonra canın
“ölür ise ten ölür can ölesi değil”
Dedi ve dokudu kilimini
Sevdanın nurun şefkat ve rızkın
bağrından kaldırıp rüzgarı yedeğinde sabır ve tevekküle
kurdu dağlarını.
Ovayı kardeş etti ovaya ve kattı tuzu suya
Ağladı deniz etti.
Balığını halk etti (siz neden sonra olta ürettiniz uyup hainin iğvasına).
Aslolan ki
Niyettir
Uçmaktır kuşun iradesi
Akmak suyun
Yakan od’dur karanlığı sabaha
Kimdir peki sahibi
Yerlerin ve göklerin terin tuzun
Somun ekmeğin nar gibi kızarmış göğsünün alevi
Nar
Manâdır dağı dağa dalı dala kavuşturan
Ve göçen kendinden varmak için
Ezelde ve ahirde özüne
Dört bucak yedi iklim
Renk ki ahenktir dalda dağda
ikimiz hayatın güller açan dalıyız kendini kavuran aşkın engin denizinde
Özündür sözünözü kelâmın hası
Aslolan
Niyettir
Uçmaktır kuşun iradesi
Akmak suyun
Yakan od’dur karanlığı sabaha
Kimdir peki sahibi
Yerlerin ve göklerin terin tuzun
Somun ekmeğin nar gibi kızarmış göğsünün alevi
Nar
Manâdır dağı dağa dalı dala kavuşturan
Ve göçen kendinden varmak için
Ezelde ve ahirde özüne
Dört bucak yedi iklim
Renk ki ahenktir dalda dağda
ikimiz hayatın güller açan dalıyız kendini kavuran aşkın engin denizinde
Özündürsözünözü kelâmın hası İki ney’in çoğuludur Tekimsen.