Ah ay / Doğar
Sesini yakıp / da türküyle
Hasret ki som bahardır
boy vermiş içim tarlasında
gün geceye dönüşür / gece Yangına
alır yatırır da bir at / rüzgarından senin / alır yatırır beni insanlığın en eski masalına ki özün sesiyle söylenmiştir başkaldırıp zalimin zulmüne
Yüzünün derinine dalıyorum
diziyorsun geceye yıldızları
yasemin kokuyorsun
bulmak için sehere açılan patikayı kendini kazıyorsun suyla
Ah suyla yürüyorsun denizin denizin üstüne yağmurla kaçaksınız ikiniz
Gelecek güzel günlere ki gözlerin dağdır KAF bir de sözlerin söylenen karanlığa karşı
ezelden şarkısın sıyrılıp buluttan şavkıyan ay mı / Yüzündür bitimsiz şiiri sevdaların
Ferhat’ın dövdüğü dağdır bir de firavunlar tarihi vardır kralların padişahların
Yunusun yaşadığına nisbet Spartaküsün PirSultanın Hoca Nasreddin’in Ç’ nin ve Deniz’i
Kendi yazar şiirini Her sevda Kerem şiiridir misal Aslı’nın
Ve Tanrı, mana-nın maddesi
Sorulur Kime gözü yaşlı şiirdir bulut Ve dalga niye kâh okşar kâh zorlar kıyıyı Ya incir ya incir
Ya incir niye çatlatmakta kayayı Ay buluta girince gel
Özün cennettir Sevabımsın gel