ŞİİR DEFTERİMDEN

Ateşi çalmıştır tanrılardan demiri dövmek için tavında, sönmez ocağı o yüzden

Hiç sönmez

Sönmez yansa da kendi

Duman yakar genzini

Boğuk ve eski de olsa sesi söylediği şarkılar yeni.

Aşkı işler demire acıları işler

Hüznü işler sabırı

Umudu işler umutsuzluk ormanında

Öfkeyi  işler

Kınından sıyrılan bıçak sesiyle tomurcuk nasıl patlarsa güle karanfile

Sürer bir damar gibi kayaların derinine

Yedi kat dibine yerin

İnce duru serin bir su sessizliğinde

İlk insandan yeni doğana

Damar damar sevgidir akar

Akar çocuklara ark açar yarınlara

Bağrını deler de toprağın diker sevdayı kavgayı

Düşü diker şarkıyı yarını

Ekilen buğdaylar sesiyle

Su yolcusudur

Çekip alır suyu

Alır devlerden

Aşar dağları

En eski düşünü taşır insanlığın

Başkaldırıdır

Uçan kuşlar sesiyle

Yaşamayı öğrenir düşe kalka

Kaçaktır kanundan nizamdan

Hüzünle sürer kendini

Kendinden kendine

Çocuk sesleriyle