ŞİİR DEFTERİMDEN

Kırsalıdır aşkın

yüzün

hüzündür

 

Açar

kendini yemişinde

alıcın

 

yüzün yağar yağmurdur

göğsüme

 

ah ormanın

senin insem

kişnesem

çayırına

çimeninde

uyansam

sonsuza

 

*****

 

Su tanığımdır

akıp giden kendi denizine

çağımın sanığı ben

kendi ölümüme

iki kere doğar insan

aşık olunca sonsuz olan

lâle söyle zambak söyle gül

ve dur

dokuz düşün sonra konuşma

öp

ince boyunludur

yine de toprağı kendi yırtar lâle

su istemez kimseden

alır ve açar

çocukların yakasına

nazlanmaz verir kendini

güne geceye

kuşluk ve ikindiye

yarin ağzına

bengisu

dökülür göğsünden

şelale

can kayıpsız

zelzele

 

*******

 

 

 

Uzanırım yaşamaya

Ovadır sesin

Soluğun rüzgâr

Eser ışığı

Kadim zamanların

Suolur

Akar

İncelir dalında gün

Güledöner

 

 

Şiirdir deniz

ağzında kiraz