Çok uğraş verdi, çok çalıştı,çabaladı, emek verdi ter döktü hatta, ermek için muradına... Ne bilsin ki önceden insan zor olur her şey bu kocaman göbekli dünyada. Ne idi ki muradı delikanlının bu kadar zor geldi ona.
Savaş verdi adeta daha mutlu yaşamak için dünyada. Kendini eğitti zor koşullarda.Askerliğini kusursuz tamamladıTüm eğitimlere katıldı başarılarla. Nöbet tuttu usulune uygun olarak. Ve askerlikten terhis olduktansonra öylesine inanmıştı ki,ulaşabileceğine hayallerine, bundan böyle daha kolay...
Çok gençti,hatta körpe derlerdi yaşlılar bu çağdakilere. Yaşam deneyimi yeterli değildi bu yüzden.Bilmezdi kolay denilen bir şeyolamıyacağına yaşam mücadelisinde.Mütevazı bir iş bulması ille de koşuldu ulaşması için emellerine... Ollmadı...olmadı...
Bir türlü olamadı tüm geçerli yollarıdenemesine rağmen,ama gururlulu yetiştirmişti değerli ailesi onu,Kolayca sapamazdı ahlak dışıyollara.Sapmadı da zerre kadar. Beceremedi bir işini yapmak için amca,dayı bulmayı..
Meğer uzunca bir süreden beri tek geçerli çare böyle olmuştudoğru dürüst iş bulabilmek adına. Yapmadı bunu..yapamazdı dautanç duyacıktı böyle yapmakinsanlık adına.
En büyuk emeli evlenmekti çocukluk sevgilisi ile. Ama iş bulup,bir meslek sahibi olması şart konmuştu ona sevgilisine kavuşabilmesi adına. Günün birinde koca bir gece uykusuz kalması nihayetinde,kaptığı gibi babasına ait eski arabanın kontak anahtarını, hiçbir hedef düşünmeyip önceden,düştü yollara...
Sürmeye başladı arabayı delicesine hem de bıçak sırtında. Ta ki kaza getirdi bu hatalı sürüş ona... Çok, çok yazık oldu delikanlıya.Ne diyebiliriz ki bu vahim olayın ardından.Utansın demek isterim...utansın sebep olanlar.Ne denir ki bundan başk.a Bakalım bu konuda daha nice emsaller var.