Öncelikleri vardır insanın.

Yoksa olmalıdır.

Aç insanın önceliği, beslenmektir.

Beslenmek nedir diye düşünmek gereken bir çağda yaşadığımızın ayırdına ne zaman varılacak.

Tokluk duygusu ya da açlığı ekmekle kuru ekmekle bastırmak olasıdır da bu beslenmek değildir.

Dünyanın neresinde isterse olsun hükümetler beslenmek ile açlığı bastırmak arasında fark olduğunu anlamalıdır.

Ve hekim olan da,  bütün hastalıklar içinde beslenme eksikliğinin en önde gelen sebeplerden birisi olduğunu bilmelidir. Bilmiyorsa diploma diplomadır ve Hipokrat da bir safsata.

Hint’te, Çin’de, Maçin’de nerde isterse olsun Sağlık Bakanı ülkesindeki beslenme sorunu için elini masaya değil de vicdanına aklına vurup da, birinci önceliğimiz halkın özellikle yeni doğmuşların, sıfır – sekiz yaş arası çocukların sağlıklı ve yeterli beslenmesi olmalıdır, eğer bunu sağlayamayacaksak ne beş yüz yataklı ne de isterse bin beş yüz yataklı olsun ve son teknoloji ile donanmış olsun hastahane ile sağlıklı nesiller yetiştirmek olası değildir diye harekete geçmiyorsa..

Geçiyor mu.

İş bununla da bitmez.

Ben siyaset yapacağım diye ortaya atılarak partileşen insanların da ilk önceliği,  halkın sağlıklı beslenmesi olmalı ve iki devlet ya da Federasyon diye hamaset, milli hamaset ya da emek hamaseti değil,  başta çocuklar olmak üzere halkın sağlıklı beslenmesi üzerine planlamalar projeler politikalar geliştirmek olmalıdır.

Savunduğunuz iki devletli çözümde, devletlerden bir tanesinde çocuklar için besine ulaşma hatta düpedüz beslenme sorunu varsa, iki devletten bu eksiklik içinde kıvranan bir tanesinin devlet olma / olabilme nosyonu eksik, vizyonu da yok demektir.

Birleşik federal Tanganika’nın Tanga federe devlet partileri, çocuklarına süt bal yumurta et, kiraz ve yemiş sağlama konularında yan gelmiş de yatıyorsa, sizin Tanga federe devleti, biz havamızı ve sloganımızı atalım da gün geçsin, günler aylar yıllar geçsin, ahali nasıl olmasa bizi yeniden bulunduğumuz bu kutsal iskemlelere oturtacaktır demekten başka anlam ve daha kötüsü başka niyet de taşımaz.

Önceliklerimizi saptayalım. Beslenme sorunu hat safhadadır. Kimlerin mi.

Hanelerine her ay düzenli olarak yirmi bin ( 20 000 ) Türk lirası girmeyenlerin.