Ateşi çalmıştır tanrılardan demiri dövmek için tavında, sönmez ocağı o yüzden
Hiç sönmez
Sönmez yansa da kendi
Duman yakar genzini
Boğuk ve eski de olsa sesi söylediği şarkılar yeni.
Aşkı işler demire acıları işler
Hüznü işler sabırı
Umudu işler umutsuzluk ormanında
Öfkeyi işler
Kınından sıyrılan bıçak sesiyle tomurcuk nasıl patlarsa güle karanfile
Sürer bir damar gibi kayaların derinine
Yedi kat dibine yerin
İnce duru serin bir su sessizliğinde
İlk insandan yeni doğana
Damar damar sevgidir akar
Akar çocuklara ark açar yarınlara
Bağrını deler de toprağın diker sevdayı kavgayı
Düşü diker şarkıyı yarını
Ekilen buğdaylar sesiyle
Su yolcusudur
Çekip alır suyu
Alır devlerden
Aşar dağları
En eski düşünü taşır insanlığın
Başkaldırıdır
Uçan kuşlar sesiyle
Yaşamayı öğrenir düşe kalka
Kaçaktır kanundan nizamdan
Hüzünle sürer kendini
Kendinden kendine
Çocuk sesleriyle
