Sıyrılıp buluttan şavkıyan ay mı yüzündür bitimsiz şiiri
sevdaların
Ferhatın dövdüğü dağdır
bir de firavunlar tarihi vardır
kralların padişahların
Yunus’un yaşadığına nisbet
Spartaküs’ün PirSultan’ın
HocaNasreddin’in Ç’nin ve
Deniz’in Mücahitlerin
deniz kızı şarkı söylüyor denizi sererken tuzunu da döküyor gözlerinden
gözleri ki sılamdır hem gurbetim
karanlığıma ay doğuyor
şakiyim zulme karşı dağlarda
şiirim sesdir
gün dönerken yarına
kendi yazar şiirini her sevda Kerem şiiridir misal Aslının
veAllah mana-nın maddesi.
sorulur
kime gözü yaşlı şiirdir bulut
ve dalga niye kâh okşar kâh zorlar kıyıyı
ya incir ya incir
ya incir niye çatlatmakta kayayı
ay buluta girince gel
özün cennettir
sevabımsın gel
yunalım
günah cehennemde kalsın cehenneme
nerenden öpsem seni
elmanın yeşil yarısı
bileğinden öpsem
sürüp bulutlar yağmurdan atlarını
yağsa ömrüme
ah ömrüm benim öksüzdür
ve üşür
yaz sevgilim
yaz
mana sözlüm
duyur emekle dokunan gergefinde aşkın
bitimsiz yangınıma
alev ol su döktükçe alazlanan
nerden öpsem seni
kiraz uyanır da uykusundan
çekirdek olur ormanına
ah hasretinden öpüyorum seni
göldür gece ırmaktır akan gürül gürül ve sakin
sanki karıncaların
ve elbette elbette papatyaların
gel ve gül
açılsın çocuklara bahçe
