İnsan aşina olmadığında denize rahatsız bile olur çıkardığı seslerden.
Hatta denize sıfır olursa bulunduğunuz mekân, çoğu kez tıkaç bile kullanırlar dalgaların sesini duymasınlar diye.
Ama bundan bana ne… Yaşadığımız ev denize o kadar yakın ki ben neredeyse zaman zaman denizde doğmuş gibi hissetmekteyim kendimi.
Bu nedenle aşinayım denizden çıkan seslere.
Deniz nasıl olursa olsun, ister çarşaf gibi dümdüz, isterse felaket dalgalı olsun, fark etmez.
Çok etkilenirim denizden gelen her sesten.
İnanır mısınız bilemem ama çoğu kez müzik sesleri algılarım denizden kaynaklanan seslerden.
Siz anımsar mısınız hafif dalgalı denizlerden gelen melodileri…
Belki ünlü Portofino şarkısından bilebilirsiniz gönülleri okşayan, konu ettiğim dalga seslerini.
Yumuşak huylu dalgalar değil mi bunlar?
Hani önce çakıllara vurup geri dönen, sonra da binlerce kez tekrarlayıp nefis melodisini tamamlayarak yepyeni melodilere hazırlanan.
Tanrım, biliyorum hakkımız yoktur lütfettiklerine karşı çıkmaya; ama ne olur insan kulunu denizlerden mahrum bırakma.