Farklı bir güne açmıştım gözlerimi O gün, Çok derin bir uykudan sonra Evet…evet çok farklıydı dünya Yoksa gözlerim farklı mı bakıyordu etrafa Açıp kapadım göz kapaklarımı birkaç defa Değişimin benden dolayı olmadığına ikna olunca, Kalbimin gittikçe yükselen sesleri doldu kulaklarıma…
Mevsimlerden yaz olduğu halde Koyu bir gri rengi istila etmişti gökyüzünü… Maviliğin inadına... Güneş aydınlığını kaybetmişti Yeni söndürülmüş yuvarlak bir ampul gibi Gri bir karanlık hakim olmuş dünyaya Tüm cisimler kaybetmişti renklerini, Geride kalan renksiz bir dünya
Etraf siyah-beyaz filmlerdeki gibi… Kuşlar çılgına dönmüşler sanki Kaçış kaçışa Bir belirsizliğe doğru uçuşuyorlar İçgüdüleri yok olmuşçasına Alıştıkları bir dünyadan meçhullere doğru Kaçmaya hazırlanıyorlar…
Korku içinde insanlar Sebebini anlayamadıkları bu kargaşada Ne yapacaklarını bilemiyorlar Kaybolan güce güç sağlamak adına Birbirlerine sarılıyor kucaklaşıyorlar Çoluk çocuk genç ihtiyar sarmaş dolaş Bağrışıyorlar…
Kimse gelmekte olan bu felaketi Ne anlayabiliyor,ne tanımlayabiliyorlar Sadece hissettikleri çok soğuk bir ortamda Titreşmek ve bir yerden ısı ve ışık gelmesini beklemek Bu ölümcül ortamda yaşamak nafile bir istek Buzullaşmakta olan bu ortamda.
Ne yaşatacak ne de yaşanacak bir çare yokÇünkü güneşimiz sanki küsmüş dünyamıza Enerji yok,ışık yok En önemlisi bu dünya küresinde artık hayat yokSadece bu felaketin bir adı var ELVEDA RÜYA…ELVEDA KABUS YAŞASIN HAYAT…