Kim ister ki dostlarını dost bilirken, Ve kollektif yaşamaya alışmışken, güzel bir dostluğun yok oluşunun hayal kırıklığına uğrama acısı ile karşılabilsin insan.
Kim düşünebilir ki, Kardeşlikte bile  Bulunmayacak kadar engin sevgilerin  barındırdırdığı dostlukların yerini belirsiz aralardan sonra kayıtsızlığın alabileceğininin  kırgınlığını yaşamakla karşı karşıya kalsın insan.
Dostluğun âkibetinin bir gün hüsranla sonuçlanabileceğini  önceden nasıl düşünebilir ki insan? Bana göre dostlardan gelen ihanetin her türü  emsalsiz acılar verir insanaBüyük şair, Cahit Sıtkı TarancıDostluk ihanetini yaşamış olacak ki Bir şiirinde:
Şöyle bir ifade kullanmıştı bir mısraında , "Dostlarla da yollar ayrılmış bir bir, gittikçe artıyor yalnızlığımız" Veya dostluk sadakatine meydan okurcasına, Gönüllerin şairi Aşık Veysel, Ünlü şiirinde," Dost dost diye nicesine sarıldım, benim sadık yarim kara topraktır." derken..*
Ünlü şairimizin bu mısrası  başına gelen bir dostluk ihanetinianlatmaz mı . Şaire bunu söyleten dostluk sadakatineolan güvensizlik değil de nedir?Konum müstesna dostluklar değil elbette,ama çoğu dostluklar istatistiki bir doğruluklamaalesef adına ihanet demesek biledostluklar ilk sıcaklığını gittikçe kaybederekSoğumaya mahkum olmaktadır.
Bu konuda değerli yazar Andre Gide  "DAR KAPI" romanı hatırlanmaz mı?Sanmaktayım ki okuyucuilgi romanı okuduktan sonraşöyle bir temenniyi aklından geçirmektedir.
"Keşke dünyayı terketmek üzere katedilen yolun bitiminde geçilecek olan dar kapıdan yalnız başına değil de,Birbirlerini çılgınca sevenlerin birliktegeçebilmeleri mümkün olabilseydi. Dünyaya yalnız gelmek kaderdir bilirim Ama şart mıdır yalnızlığa yolculuk yapmak tekrardan...