Yaşam ezelden başlayan ve ebediyete uzanarak devam eden , Ve nerede sonlanacağı hiçbir zaman bilinmiyecek olan ɓir süreçtir.
Bir bütünluktür yaşam. Her bütünlük gibi.... Parçaları,parçacıkları vardır. Herbir parçanın bütünden müstakil görünen daha da küçülen parçaları vardır.. Ve insan mantığı ki bu mantığın önemli ilkesi "bütün parçalarının toplamıdır" Veya eşdeğer bir söylemle "bütün parçalarının toplamına eşittir"Bu yaşama matematiklsel bir vizyon. Kazandırır.
Ama şunu kazandırırır insana en önemlisi. Bireyin güven duygusunu.. Ki bu duygu birey ve toplum için çok önemlidir. Eğer toplamlardan biri isem ben.Ki böyledir.
Aklın emridir bu.Mantığın gereğidir ayni zamanda.O halde ben neyim? Haliyle bu durumda ben bu bütünün bir parçasıyım.
Bu ne demek ? Bu demek ki yaşam denilen bütün benimle tamamlanır. Sonuç öyleyse yaşam varsa ben ,ben varsam yaşam olur,devam eder. Parça olarak birey eksilirse ne olur? Bütün de eksilir mi... Eksilen yok mu olur...
Şekil değiştirerek bütünde devam mı eder.? Ve ruh nadde meseleleleri gelir arkasından. Asırlarca tartışılan ve tartışılacak olan olan felsefi problemler. Daha ileri gitmemiz için ne vaktimiz var ne de gümanımız.
Ama sorunları çözme ertelemeleri sorunları çözmek değildir.Sonuçta bizler herbirimiz,birey bütünün bır parçasıdır.Ve bu inançla güven duygumuzu koruyabilir,hatta geliştirebiliriz.
Eğer mutluluksa niyetimiz güven duygumuzu her zaman diri tutmalıyız.
Mutluluk dileklerimle.