Bugün küçücük bahçemi mutadım gereği ziyaret ederken erik ağacının köküne yakın bir yerde nekahatım esnasında fırsat bulup.büyüyen Yabani dediğimiz bir otun iştahla büyüdüğünü gördüm. Geçmişte bu tip muzır veya asalak otlarıHemen söker atardımBundan da garip bir haz duyardım.
Bu gün yapamadım.  Çünkü ayakta durma dengemi bozabilirdim. Ve arkasından biraz düşündüm. Bu ot doğanın sonsuz bitkilerinden biri.Ve canlı. Hasbelkader de yaşıyor.Yaşama hakkı var.
Sonra yine bakıştık sanki muhatabımla. Derken dostluk hissi bile duymuşum ona karşı.Onu sökmediğime,sökemediğime,pişman olmadım.Onun da her canlı gibi yaşarken kurtulma şansı var.
Ve hissettim ki kurtulması için seviniyordu sanki. Çünkü o bir canlı Ve onun da yaşama hakkı var.
Belki de henüz keşfedilmemiş hisleri de olabilir. İyi etmişim.