Tavşana İngilizler rabbit der diye tavşan tavşanlığından olmaz.
Biz tavşana kavuşkan deriz diyorsa Özbekler, onlar için kavuşkan olan İngilizler için rabbit bizim için de tavşan olsun.
34 harfli Türk dünyası alfabesi gerekli ve heyecan verici bir durumdur.
Her Türk devleti kendi alfabesini kullanırken bir birleri ile ilişkilerinde ortak alfabenin varlığı gerekliydi ve güzel de oldu.
Biz Kıbrıs Türkleri için de yetersizdi 29 harfli alfabe.
Niye derseniz bizim dilimizde pelesenk olan NG sesi yoktur 29 harfli alfabede ve yine biz w sesi ile q sesini de kullanırız sık sık.
Kıbrıs Türkleri kendi alfabelerine NG sesini eklemelidir.
Misal : nenenin bastonu kırıldı dersek / böyle yazarsak, kimin bastonunun kırıldığı anlaşılmaz. Anlaşılmaz çünkü çevremizde / dünyada milyonlarca nene var.
Nenegin bastonu dersek meram anlatılmış olur, eğer NG sesini alfabemize katarsak aradaki zorunlu olarak yazdığımız i sesine de gerek kalmaz, kalmaz çünkü çıkardığımız ses NG sesidir.
Nerdeyse bütün dünya devletleri / ülkeleri / halkarı latin harfleri ile kendi alfabelerini kullanıyorlar Türk devletlerinin de latin harfleri ile bir yandan ortak alfabe kullanırken bir yandan da kendi özgün alfabelerini kullanacak olmaları büyük bir zenginliktir.
Elbette ki 29 harfli alfabemiz ile kötü emellerle oynamak isteyenler Emeviliği / Bedeviliği ileri götürmek / daha da ileri götürmek isteyenler olacaktır / vardır ve fakat onlara set çekmek de bizim boyun borcumuzdur.
Tavşan aynı tavşandır ister rabit olsun ister kavuşkan olsun.
Cengiz Aytmatovu tercümesiz anlamak ve Yaşar Kemal ile Aytmataov’un kardeşliğini kavramak bütün Türk dünyası için çok gerekli bir şeydir. Büyük bir coğrafyada Türk devletleri mozaiği ve ortak alfabe.
Bu güzel