Ah ne güzeldi delikanlı olmak
Delikanlı gibi ve delikanlıcısına yaşamak.
Yaşlarını almışlar için doğru gelir insana bu yargılar.
Çünkü yaşlı insanlar için hayli değerlidir gençlik yılları.
Ne kadar hoştur ve ânımsanması ve tekrar tekrar hayal edilmesi bile.
Ancak hayran kaldıkları o gençlik dönemi yaşanmış mıdır acaba hayal ettikleri gibi gerçekten...
Yoksa tümden hayal miydi yaşanıldığına inanmak.
Eminim konu edilen yaşlı kesimin yüzde sekseninde ciddi para sıkıntısı vardı çocukluk ve gençlik yıllarında.
Bakalım neleri canları çekerken ceplerinde yeterli harçlık olmaması nedeniyle istediklerini satın alamazlardı.
Veya bir kız arkadaşı var diyelim...
Parasızsa eğer, arkadaşıyla birlikte yemeye çıkamadığı için üzülmekteydi.
Belki de sinema parasını bile karşılayamaz.
Durumdaydı çoğu zaman.
Arkadaşının doğum günü gelir doğru dürüst hediye alamazlardı.
Eminim çoğu genç yaşamıştır bu tür olayları geçmişlerinde.
O halde nerde kalmıştır bu gençlik yıllarının güzelliği.
Böyle mi olmalıdır aslında.
Yoksa bu tür anlatılar, bir özlemin hayali demektir sadece.
Bir de paradan yana sıkıntısı olmıyan gençliğe bakın.
Cebi kabarık her zaman.
Belki de altında arabası da var.
Ama bu kesimin yaşam biçimini gören diğer fakir gençler özlemle böyle bir yaşamı hayal etmez de ne yapar...
Kahrolmaz mı fakir oluşuna.
Elbette hayal edecek.
Mecburen... Ve mecburiyetten...
Doğrudur yaşlı dönemlerinde insan gençliğini özler...
Ama eminim kendi gençlik yaşamını değildir özlemi aslında...
Daha fazla gençlerin yaşayabilecekleri en mükemmel yaşamı özlemektedirler.
Onlar da ne yazık ki popülasyonun çok cüzi bir miktarı.
Yine hak vermek gerekmez mi eskilerin şu laflarına:
Hani "zenginin parası fakirin dilini yorar" dediklerinden.
Ama bu hususta da, bir ADALET olmazı gerekmiyor mu.???