Çocuksun
milyonlar yaşında zamanlar yoktu karanlıktı yoktu gün gece yoktu ay yoktu yıldızlar ses yoktu toz da rüzgar öncesiydi ve su
Vardın rahmisin suların ve yumurtası derininden çekip kendini tuz bastın hüznüne
ay aksanıyla konuşursun karanlığa zifiri karanlığa yazdın yerçekimsiz kuşu yazdın alnıma söze dökülür şiirim sesinle
Vardın
akıp kendinden
dağları aşan nehirlerdin nar kokan alıç mersin defne saçlarından aldı barışı
ve tüttü buhurun acı suya
açtın gözlerini sabahsın ilk sabahı kâinatın sonsuz şafak vakti
şavkıyan sarıdan mordan turuncudan aldan daldan elmadan
kanat çırpan kuşlar alnından inince dünyaya
gerilmiş yay yerinden aşkın koşmaya hazır tay şarkıya hazır ağzım yerinden aşkın kuş uçuruyor ah kalbimden yüzüme bakışın
Vardın
ışığı çekip derinden
acıyordu ruhun sıyrılıp bedeninden nakşediyordu tohumu toprağa
yağmuru buluta yeşili ağaca çiçeğe rengi kokuyu
kanadı kuşa uçmayı şakımayı şarkı şarkı
ve sabrı taşa geceyi güne
gülsür dudaklarına ve gel Aysularından gün rüzgarından olsun sonsuzluğunda çocukluğun tomurcuksun gel vekal kalışın kiraz mevsimi olsun