Terbiye gerekiyor herkese.
Kimseye güncel anlamıyla terbiyesizsin demek değildir bu yazının amacı.
Nedir ki terbiyesiziz. Nerdeyse hepimiz terbiyeden nasibini almamışlarız.
Hukuk terbiyesi almış olsaydık bu kadar hakaretamiz bir dille yaşar mıydık.
Hukuk terbiyesi nedir, nasıl alınır, nereden / kimden alabiliriz, işte bu kendi kendimize sormamız gereken ve fakat asla sormadığımız, sormaya niyet etmediğimiz ve hatta bile isteye sormaktan kaçındığımız binlerce on binlerce sorudan sadece biridir..
Evlat olma terbiyesi gerekmiyor mu her bir evlada ve her bir evladın anne babası olanlara.
Anne baba terbiyesi her zaman ve her durumda evladı haklı bulmak olabilir mi.
Kaç ebevyn var ki okulunda karşılaştığı bir sorun karşısında kendi evlatçığının haksız ve suçlu olduğunu hatta ayıp etmiş olduğunu içtenlikle kabul ederek gereğini yapmış olsun.
Kaç öğretmen her hangi bir öğrencisinin öğrenci olma hakkını sonuna kadar savunmuş olsun.
Nedir öğrenci hakkı diye sorulursa, işte o soru sorulduğu andan itibaren okul / öğrenci / öğretmen / eğitim konusunda yeterince terbiyemiz olmadığı kanıtlanmış olmaz mı.
Okulun ve okullu olmanın / okulda olmanın bir terbiyesi olmalı değil mi.
Nedir peki okulun terbiyesi.
Evvel emirde herkes, en başta ilgili bakanlık ve öğretmenler bilmeli anlamalı ki okul öğrencilerin yaşama alandır ve öğretmenler için de mesleklerini hakkı ile yerine getirmeleri gereken bir iş yeridir.
İş yerinden yerine fark vardır tabii ki..
Hızar atölyesi de bir işyeridir ve hızar atölyelerinde bıçkı ustası olarak çalışanların, tezgâhta duran kütüğü kesip biçip şekil vermesi ile, okulda öğrenci olan küçücük insanlara karşı öğretmenlerin müdürlerin bakanlık ilgililerinin ve tabii ki anne babaların bakış açısı benzeşik olmamalı.
Öğrenci kütük değildir ki ülkenin eğitim sistemi onu kesip doğrayıp biçip biçim versin.
Bıçkı ustası tezgahtaki kütüğe, kütüğün özelliklerini dikkate alarak bakmalı iken eğitim sistemi öğrencilere karşı ‘‘ baltalar elimizde, uzun ip belimizde / biz gideriz ormana hey ormana ’’ diye bakıyor ise.
Geldik bu güne.
Hepimize terbiye gerekiyor.
Memleket diye neye denir terbiyesi ve vatandaş / yurttaş diye kime / kimlere denir niye denir.
Yurttaş olma terbiyesi elzemdir ve ondan bile acil ve hayati olan da insan olma terbiyesidir.