Dünyaya gelir insan, bundan sonra geriye dönüş olmaz o hep ileriye bakar.
Tek yönlüdür hayat...
Bu yüzden herhalde gözler geriye bakamaz.
Bu yolculuğun sonu sonsuzluk değil.
Çünkü fanidir insan...
Sonsuzluk ancak düşüncede var.
İnsan sadece algının ve aklın ulaşabildiği kadarını kavrar...
Kavradığı kadarıyla tanır kendini...
Tanır kendini tanır dünyasını.
Ama bilinsin ki fani insan için sınırlıdır bilgi.
Hrrşeyi bilmek kabil değil insan için.
Bakmayın bilgi ukalalarına.
Ayrıca gözlerin ve diğer duyumların bir limiti var...
İşte insan aletsiz olarak çevresini kavrar potansiyeli kadar...
Ama bu kadarla yetinmez insan gerekirse gözlem ve deney araçları icat ederek
Daha doğru ve daha gerçekçi bilgilere ulaşmayı başarır.
Hırslıdır, meraklıdır insan...
Aklını kullanarak görmezleri.
İşitilmezleri, özetle yetileri ile algılayamadıklarını da öğrenmeye çabalar...
Bu merak sadece tüm canlılardan insana verilmiştir doğuştan Tanrı tarafından.
Doğruluk sadece sınırlı olmaz dünya ile insan ulaşmak ister evrene kadar.
Merak asla bitip tükenmez, tükendi denilen yerde bilinmeyen neler var.
Evet sonsuz bir varlık değildir insan ancak insan merakı uzanmak ister sonsuzluğa.
Fani deyip geçilmez insan bir şanstır doğada insan olmak.