çayırın diyorum
şiire geçmiştir
Şiir içimdir iki içimlik
çayırın diyorum akarsu ağzımızda
kendini sakla ağacımıza
birgün yağmur
sorarsa
kimdir
ne istiyor diye
dikendir
gülün şiiri ve
ellerin bulut
ıslandım nasıl bir sonbahar bu
yağıyorsun
Fısıldıyorsun
gökyüzü duyuluyor
katmış önüne
bütün yapraklarını
sombahar
ömrüme yağıyor
Sürgünüm gövdene
aç ağacını
suyuma
Ve al beni
alıcı kuş sesinle
esyağ gürle
senden sonra
zelzele şelâle ve dahi lale
mormenekşe
Bir ateşsin şenlik ateşi baktıkca ısıtan geliyorum yanına
yangınına
kül et beni alevinden doğayım yeniden sürüp giden aşkınla şarkınla
‘‘ allı turnam bizim ele varırsan ’’
beni söyle çölde cam
Sisin ardından pusun
çıkar gibi güneş
narsın
Çıplak
apansız ve güzel
Hayırdua gibi
Ağzından
ağzından dökülür su
otlar şiire dönüşür
açılır gökyüzü
yüzün en eski masalıdır aşkın
Kalbim elma yarısı
yarılsa nar çıkar içinden
bütün sesin dokunur sesime bir yerlerini bulurum inerken dağlarından
öperim
kuytunu
aşkiya olur
kalırım gölgende
Aşk olur
