Öksüzdü,güçsüzdü Desteksiz ve oldukça narindi bedeni, Haddinden fazla da ipince idi beden yapısı... Rüzgarın esintisine göre dört bir yana sallanan ve her an yere yığılacak gibi kendini  hisseden küçücük, bir fidandı sanki.
En azından öyle hissetmekteydi  kendini... Her an basılıp ezilmek en büyük korkusuydu onun. Böyle oluşunun tek sebebi  yaşamı boyunca kendine arka çıkmış, en büyük  yaşam desteği olan babasının beklenmedik bir zamanda  veda etmesiydi hayata.
Artık onu hayatta tutan  baba diyebileceği bir insan olmıyacaktı dünyasında. Kuşkusuz bu kaybın telafisinin mümkün olamıyacağını  anlamıştı kısa zamanda.
Ama hayatının bu büyük eksikliği nasıl giderilebilecekti. Oluşan bu boşluk nasıl ve ne ile dolacaktı. Gözünde gittikçe daha da büyüyen yaşam mücadelesinde  desteksiz nasıl savaşabilecekti.
Kısaca bir babanın yeri nasıl dolabilirdi. Gerçi henüz sadece diz çökmüş vaziyette yüzüstü olmamıştı ama  sankindoğrulmakmiçin birbyerlerden  komut bekliyordu.
Yine de yıllarboyu hayal ettiği  umutlarının en çok güvendiği destekçisinin yokluğu nasıl telafi edilebilirdi. Bilemiyordu...dahası düşünemiyordu. Üstelik karar vermek için zaman da çok sınırlıydı.Hayatın akışını durdurmak mümkün değil.İnsan ilişkileri çok iyiydi Seviliyordu da çevresi tarafından Ne var ki bu elim durumdan sonra herkes etrafından çekilmiş bir ölüm sessizliğinde umutsuzca beyhude beklemekteydi.
Buna karşın, dünya eskisinden iki kat daha büyümüştü küçülmekte olduğunu hissetmekte olduğu sıralarda.. bu devasa dünyada  gittikçe küçülmeye mahkum bir  cisme dönüşmüştü sanki.
Bu hızla arttıkça artan  Bu süreç, Onda yok olma korkusunu  Artırmakta idi haliyle. Haksız da değildi aslında! Anlaşılır gibi olmıyan nedenlerle, Yalnızlaşmıştı adam akıllı.
Ama silkinmekte gecikmedi. İçten gelen esrarengiz bir dürtü sayesinde.. Yeni açmış gibi hissetmişti  Gözlerini dünyaya. Kurtulması için bu ölümcül depresyondan Ve devam edecekse yaşamına,çıkmalıydı bu karabasandan.
Aksi halde silinip bitecekti  ortadan. Eskiden baba olmadan yaşarken, adım bile atamıyacağını zanneden  öksüz  gariban , müthiş çıkışlarıyla ve gittikçe   güçlenen kişiliği ile cesaret kazandı.
Artık dünya onsuz değildi. Dünya ile birlikte o da anılacaktı bundan böyle. O da aynen bunu yaptı. Ben de varım dedi ve var olmasını başardı.
Varlığını devam ettirmeye hak kazandı  müthiş çıkışıyla. Hem hayallerini bile gerçekleştirebilecekti Arkasına aldığı bu hava ile bundan böyle.