Bir insan kendisi hakkında, İyi insanım demez Sanki ukalalık gibi olur ovünmekle.
İyiliğe nuharap olandır iyiyi takdir eden. Degil mi ki kendini öven insana bırak da seni başkası övsün derler. Hiç bir zanan ve hiç bir yerde beğenilen bir duygu değildir öğünmek.
Kötülükse hiçbir zaman ve hiç bir yerde ne onay görür ne de bir övgüyü hak eder... Buna karşı toplum yaşamında kötüye kötüsün demektenuzak durmaktadır insanlar normalde.
Hakaretle tepki gösterilmez kötülere. Ancak sosyal nitelikli davranışlarla tepkilerini belli ederler.  Kötülükten zarar gören insanlar  Kötü olanı ya vicdanına ya da Tanrıya havale eder..
Allahından bulsun tümcesi böyle bir gerçeği ifade eder. Yasalar çığnenirse gereği yapılır mahkemekerce. Mefta,ahirete uğurlanırken Öleni nasıl tanırsınız diyesorduğu zanam imam cemaateiyi insandı derler genelde, Çünkü dini kurallar gereğince kötüler Tanrının yargısına havale edilirler...
Sonuç olarak insan soydaşları hakkında Kötü demememek için kendini frenler. Bunun aksine iyi insanlar  Her zaman mükafatlanırlar takdirle. Bir onurdur insan için takdir edilmek hem de anılmak takdirle..
İyi insan olmak aynı zamanda bir amaçtıreğitimde. Her zaman,her koşulda ve de her yerde...