Benciller de severler, Sevgiden yoksun değildir onlar da. Beğendikleri her şeyi severler Bir elmayı şırak diye ısırırken Bir lokma eti kemiğinden çekiştirip ağızında çiğneyip yuvarladıktan sonra yutarken.Dahası bir çiçeği koklarken,bir güzele bakarken,Gezerken,tozarken,
Sevdikleri  müzikleri dinlerken, Daha daha eşlerini,varsa çocuklarını,dostlarını.... Özetle her normal insanın sevdiği çok  şeyleri onlar da severler.
Ama gelin görün ki çok bencildirler.Belki bencil olduklarını kabul etmezler Ama herkes bilir ki onlar benciller.Kendilerinden başka kimseninsevilmesine tahammülleri olmaz.
Öyle mi doğdu bencillerDoğuşla gelen bir özür mü. Yoksa yaşadıkları çevre mi  Bencilleştirmış kendilerini İşte bu  bir problem... Araştırılması gerek O halde severken farkları ne kidiğerlerinden... Veya normal insan dediklerinden.
Belki bir elma sevilerek yenirken Elma sevildiğini farketmez Bir film sevilerek seyredilirken  seyircinin sevgisini bilmezler. sevildiklerini farketmezler. Bir elbiseyi severek giyersiniz bir ayakkabıyı da öyle Bir arabayı da severek kullanırsınızUzar gider bu örnekler....
Ama ne elbise,ne ayakkabı Ne zevkle kullanılan araba Sevildiklerini bilmezlerİnsan sevgisine gelinceİşte bu noktadaBencillerle,normallerayrılırlar birbirlerinden.Benciller sadece bir şeyi ihtiyaç duydukları için severler. Bencillerin çoğu NARSİST'dirler. Bu nedenle onlar bir tek kendilerini severler.İnsanı severken de farklı değiller Hatta sevdiklerinden  sevgi bile beklemez benciller.
Ama bencilce sevilenler insansa eğer Karşılıksız sevgiyi hissederlerVe bundan dolayı kendileriniaşağılanmış hissederler.Çünkü bilinir ki her zaman Karşılıklıdır sevgiler. İşte buna aşk derler. Yazık ki sevgi özürlü benciller Aşktan bihaberdirler.