Divan şiiri ünlülerinden büyük şair Fuzuli ince bir espiri ile aşkı şöyle yorumlamıştı, değerli bir yapıtında...
Veciz şiirinin açılımında aşkın vazgeçilmezliğini ve vazgeçilmesi istenen bir dert olmadığını, düşünce inceliğinde şöyle savunmuştu:
Doğru da olsa aşkın bir dert olduğu söylemi üzerine şöyle bir yanıtı olmuştu ünlü şairin:
Benim böyle bir dertle başım hoştur. Bu yüzden doktoruna yalvarmaktadır Fuzuli, Ben aşk derdine aşinayım Böyle bir dertten dolayı da çok mutluyum....
Bu yüzden aşk derdimi dindirmek için bana herhangi bir ilaç önerme lütfen. Aşkımın acısı ile ben çok mutluyum. Demek oluyor ki Fuzulininaşka bakış anlayışı böyle..
Gerçekten Mecnunun Leylaya Leylanın Mecnuna olan aşk tutkusu da bu değılmiydi.
Nesillerin bu aşkı çağdan çağa yaşatmasının nedeni deFuzulinin mısralarında saklı değil midir?
"Aşk derdi ile hoşem El çek ilacından tabip, Kılma derman kim hela kim Zehri dermanındadır.""